Mijn reis tot nu toe!

Nepal, ik ben er nu 1,5 week en er is al zoveel over te zeggen. Zoveel dat ik eigenlijk niet weet waar te beginnen. Nepal veelzijdig noemen  beschijft bij lange na niet wat dit land allemaal te bieden heeft. Maar van alle dingen die over Nepal gezegd kunnen worden is het feit dat Nepal een diep, diep religieus land is toch wel het eerste wat in me op komt. Het Hindoeïsme, Boeddhisme, Shamanisme; alles wordt hier vol overtuiging en overgave aangehangen. Het is hier zelfs zo dat deze religie's zo verwoven zijn dat menig Nepalees bij de vraag ben je een Hindu of een Boeddhist bij beide volmondig 'Ja' zou zeggen. Dat ja is hier nog een leuke kwestie, want waar wij het ja schudden kennen als het hoofd verticaal te schudden, wiebelen de nepalezen hun hoofden horizontaal als zo'n hondje voor op de hoedenplank van de auto. En ons ja schudden betekend hier dus 'Nee.' Heel verwarrend.

Religie in Nepal is dus belangrijk. Op elke hoek van de straat (en ook vaak in het midden) is wel een kleine Hindoeïstische tempel, gewijd aan Brahma, Vishnu of Shiva te vinden (of reincarnatie goden daarvan) of een Boeddhistische Stupa met Boeddha beelden. Vaak staan deze ook gewoon naast elkaar op de zelfde plek.  De goden en Boeddha worden altijd aanbeden en er gaat geen moment in het leven van een Nepalees voorbij zonder dat er aan de goden of Boeddha wordt gedacht. Dagen beginnen en eindigen met rituelen en bijna iedereen heeft een 'Tika' op het voorhoofd als teken van zegening (hindoeïsme) en zelfreflectie (boeddhisme)

Naast religie is Nepal ook een land van geuren en kleuren. Overal waar je kijkt zie je kleuren. In kleding en de decoratie (dit ook vaak weer in teken van de goden). Maar het meest aanwezige zijn toch wel de geuren. Kruiden, vuur, rook, wierook overal ruik je weer een andere, maar toch ook dezelfde geur! Sommige zacht en aangenaam, andere zo scherp dat je neus er pijn van doet en je ogen van gaan tranen. 

Na 1,5 week hebben we toch al flink wat gezien. Na een vlucht van ongevee 13 uur (die verassend snel ging) kwamen we op 7j anuari aan in Kathmandu. Na ons hotel te hebben opgezocht zijn we de wijk Thamel gaan onderzoeken, het toeristische hart van Kathmandu.  Daar zijn vooral veel restaurantjes, souvenirshops en outdoor winkels waar je voor een spotpijs Made in China The North Face nepperds kan kopen. In de dagen er na zijn w de andere 2 koningssteden gaan bezoeken. Patan/Lalipur en Bhaktapur. Waarvan Bhaktapur nog het meest vergeleken kan worden met een middeleeuwse stad. Het is daar heel rustig en echt authentiek als je het mij vraagt. (foto's volgen op FB en picassa zodra in weer in NL ben) Patan is vergelijkbaar maar iets moderner. Ik en nog 3 reisgenoten zijn daar echter wel getuige geweest  van een rituele slachting ter ere van Ganesh, de zoon van Shiva (je weet wel, die ene met het olifantenhoofd). Nou moet ik eerlijk toegeven dat de werkelijk slachting niet heb gezien naar wel zagen we het bloed uit de kop en het lichaam van de os lopen terwijl ze met een brander alles dichtbranden om meer bloedvergiet te besparen (sorry voor de details).

Nadat we de steden en de belangrijkste hindoeïstische crematieplaats Pashupatinath hadden bezorgt (de schok viel reuze mee, maar het was wel heel intrigrerend om te zien) zijn we meer naar de Himalaya gegaan waar we wat voorbereidend wandelwerk hebben gedaan voor de 4 daagse trekking waar we net van terug zijn. We verbleven in nacht in Nagargot waar we voor het eerst de witte pieken van de Himalaya hebben kunnen zien. Mount Everest was vanaf daarook wel te zien, maar je moest héél goed kijken. We hebben door goed weer zowel de zonsondergang als opgang kunnen zien wat echt te prachtig voor woorden was! Het dak van de wereld, recht voor je neus, maar toch zo buiten bereik. 

Maar nu ben ik dus in Pokhara terug naar een 3 daagse trekking langs het Annapurna gebergte, dat onderdeel uitmaakt van de Himalaya en ten westen van Kathmandu ligt. De trekking is alles iets anders verlopen dan geplant. Ons was verteld dat we een lichte trekking van 4 dagen zouden gaan maken. 4 dagen lekker wandelen door de mooie bossen van het Annapurna gebergte. Alleen de eerste dag zou wat zwaarder zijn omdat we 2,5 uur via stenen trappen omhoog zouden moeten lopen. Nou.. Dan zal ik nu even toelichten hoe het werkelijk is gegaan!

Allereest.. Onze gids was een regelrechte ramp! Hij was arrogant, wist de weg niet en liep constant snel vooruit waardoor wij maar moesten zoeken waar we heen moesten. Ten tweede, die 2,5 via trappen omhoog was ook een dikke vette leugen want het waren er 6(!) dus we waren goed moe toen we boven waren. Nou toen kwam de tweede dag. Die zou rustig en licht afdalend en licht omhoog zijn, nou forget it. Eerst goed 4 uur via trappen naar beneden, dat doet pijn. En daarna vrolijk weer 4 uur stijl omhoog. Daarna zou dag 3 dan toch echt rustiger worden zei de gids, maar ook dit konden we op onze buik schrijven. 4 uur via trappen naar beneden, en daarna nog eens 5 uur omhoog! Maar het allerergste komt nu... Omdat een van onze loopgroep ziek was liepen we rustig en dus achteraan.  Toen het einde van de dag naderde was het volgende dorp nog lang niet in zicht, evenals onze gids dus ook hier stonden we er alleen voor. Toen kwamen we uiteindelijk de gids tegen die terug gelopen was om ons te zoeken, maar in plaats van onze helpen begon hij tegen ons te schreeuwen dat we te langzaam waren en dat hij door ons terug moest lopen. Daarna ging hij er ook nog eens (weer) vandoor waardoor we in het donker achter bleven. Nu bleek dat hij ipv tegen ons had moeten schreeuwen hij een slaapplek voor ons had moeten zoeken omdat in het donker lopen te gevaarlijk was (ivm wilde poema's). Aangezien hij dat niet had gezegd zijn we gewoon door het donker doorgelopen en hebben we uiteindelijk veilig ons eindpunt bereikt. Wij waren veilig naar zo ontzettend pissig op de gids!

Na een nacht vol bedden met insecten en spinnen hebben we de volgende dag de lokale bus naar Pokhara gepakt wat ook een avontuurlijk ritje werd. In een gammele bus vol  Nepalezen de berg af over smalle bergweggetjes met de afgrond naast je! Leuk is anders.

Maar goed.. We zijn veilig in Pokhara in een warm, luxe en schoon hotel waar ik eindelijk naar 6(!) weer een warme douche heb mogen nemen waardoor ik nu heerlijk schoon en warm ben! We zijn hier nog tot zaterdag, mijn 20e verjaardag en dan gaan we naar Lumbini en Chitwan en dan zit de reis er al weer bijna op!  

Ik vrees dat ik toch weer te lang aan het woord geweest ben dus ik ga mijn mond naar eens houden en een hele dikke pizza mijn mond in schuiven. Want na 6 dagen Dhal Bat (Nepalees rijstgerecht met currie) wil ik nu toch echt wat anders!

Namaste!

Liefs, Anouk