Nicaragua en Costa Rica
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
13 Juli 2012 | Panama, Centro Jaramillo
Jaja, je zal maar in de laatste week van je reis zitten en over exact 7 dagen alweer Centraal America vaarwel moeten zwaaien vanachter het kleine vliegtuigraampje. Tel daar bij op dat je al een geweldige reis achter de rug hebt, maar ook niet kan wachten om het mannetje waar je heel veel van houdt in de armen te springen op Schiphol, en dan weet je hoe ik me voel op dit moment.
En moment zijn we in Boquete in Panama, alweer land numero 8 van de 8 op de reis. The end is near.. Maar ik mag niet treuren, want ik heb nog een mooie week in het vooruitzicht en een hele mooie week achter de rug. De afgelopen week zijn we Nicaragua doorgeraced en hebben we genoten van Costa Rica.
Vanwege het feit dat zowel Costa Rica als Panama ons net iets meer aansprak dan Nicaragua hebben we besloten om 1 dag in Granada te blijven en daarna meteen door te knallen naar Liberia in Costa Rica.
Maar onze enige volle dag in Granada is wel een leuke geworden. Na eerst lekker uitgebreid ontbeten te hebben (mocht wel eens een keer na weken van droge boterhammen met jam) zijn we een beetje gaan sightseen in de stad. Op zich een mooie stad maar volgens mij speelt het meeste zich af buiten de stad; en laten wij daar nu net geen tijd voor hebben. Uiteindelijk waren we in een chocolade winkel beland waar je voor een goede prijs een workshop chocolade maken kon volgen! Echt ontzettend leuk. Als eerste mochten we de cacao bonen roosteren boven het vuur en vervolgens pellen. Daarna werden de bonen gepureerd zodat we er verschilende chocolade drankjes mee konden maken: een Maya drankje, een Azteken brouwsel en de Spaanse variant (de laatste waa chocolade melk want de rest deed er geen melk bij en de Spanjaarden wel). Als laatste mochten we ingredienten kiezen voor onze eigen chocoreep en na het mengen werden deze in vormpjea gegoten om deze de volgende dag op te kunnen halen. Jammer alleen voor mij dat ik niet echt fan ben van pure chocolade dus heb ik mijn reep met cashews geruild tegen een lading chocolade koekjes van Jess.
The next day zou onze bus om 14:30 vertrekken naar Costa Rica maar de bus kwam pas om 19:00 opdagen dus we hebben even ons geduld goed getest (over de resultaten gaan we het niet hebben :P). Na een nacht in Liberia te hebben geslapen hebben we de volgende dag een busje gepakt naar Monteverde, een bergdorpje nabij het Santa Elena en Monteverde Cloud Forest, een cloud forest omdat de bossen meestal gehuld gaan in een flink pak wolken. In Monteverde hebben we best een actief weekend gehad wat het ook meteen duur maakte, want Costa Rica mag dan wel qua toerisme het best ontwikkelde land zijn, het maakt het ook het duurste. We hebben een Canopy tour gedaan (waarbij je aan stalen kabels langs en tussen de bomen door zoeft) maar behalve deze kabels hebben we ook een Tarzan swing gedaan. De naam verklapt al een beetje wat het inhoud maar je slingert aan een tour door de bossen. Klein maar belangrijk ldetail: men duwt je eerst van een platform af waardoor je een korte vrije val maakt van zo'n 10m voor dat het touw je opvangt en je ook daadwerkelijk gaat zwaaien. Het was een enorme adrenaline rush! Als allerlaatste was er nog de Superman Cable: een 1km lange kabel waar je als Super Man vanaf glijdt. In plaats van dat je soort van zittend in je tuigje weggelijdt hang je nu horizontaal, face down en met je voeten vast in een tuigje. In deze positie vlieg je dus 1Km lang over een zo'n 150m diepe kloof! Still very very awesome!
Voor we doorreisden naar Parque Nacional Manuel Antonio hebben we nog een Night Walk gedaan door de jungle en een paar uur paardrijden voor de bossen, plantages en heuvels. In Manuel Antonio, een NP dat aan de Pacifi ligt hebben we een 12KM lange wandeling gemaakt door dichte jungle en langs prachtige stranden. Na de hike hebben we nog een paar uur aan het strand gelegen en een beetje gezond en gezwommen.
Na Manuel Antonio hebben we nog even een nachtje doorgebracht in San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. Hier hebben we niet meer gedaan dan even voor Jess voornamelijk, naat souvenirs gezocht om vervolgens vanochtend de bus te pakken naar Panama.
De busrit was ook weer lang maar wel prima en we hebben nog een lekkere financiele meevaller gehad aan de grens. Op veel internet sites stond namelijk dat men een $28 departure tax voor Costa Rica moest betalen. Uiteindelijk hebben we maar $1 betaald aan de Panamese kant als doorgangs belasting voor de gemeente waar de grens ligt. Dus $28 extea budget is altijd zeer welkom, vooral als het einde van de reis en ook vooral het einde van het budget naderd.
Voor de geintereseerde, even een opsomming van de vluchten die gevolgen zullen worden aan het eind van deze week.
Woensdag 18 juli 2012:
Panama City - Havana
CM 246 (Copa Airlines)
11.52u - 15.27 (lokale tijden)
Donderdag 19 juli 2012
Havana - Amsterdam
KL 724 (KLM)
17:15 - 08:30 (aankomst 20 juli 2012)
Zo, weet iedereen dat ook weer! Dan ga ik nu lekker boekje lezen en slaapjes doen want morgen gaan we koffietouren hier in Boquete met een afsluitende koffieproeverij! Ik hebt er zin an!
Liefs!
Anouk
En moment zijn we in Boquete in Panama, alweer land numero 8 van de 8 op de reis. The end is near.. Maar ik mag niet treuren, want ik heb nog een mooie week in het vooruitzicht en een hele mooie week achter de rug. De afgelopen week zijn we Nicaragua doorgeraced en hebben we genoten van Costa Rica.
Vanwege het feit dat zowel Costa Rica als Panama ons net iets meer aansprak dan Nicaragua hebben we besloten om 1 dag in Granada te blijven en daarna meteen door te knallen naar Liberia in Costa Rica.
Maar onze enige volle dag in Granada is wel een leuke geworden. Na eerst lekker uitgebreid ontbeten te hebben (mocht wel eens een keer na weken van droge boterhammen met jam) zijn we een beetje gaan sightseen in de stad. Op zich een mooie stad maar volgens mij speelt het meeste zich af buiten de stad; en laten wij daar nu net geen tijd voor hebben. Uiteindelijk waren we in een chocolade winkel beland waar je voor een goede prijs een workshop chocolade maken kon volgen! Echt ontzettend leuk. Als eerste mochten we de cacao bonen roosteren boven het vuur en vervolgens pellen. Daarna werden de bonen gepureerd zodat we er verschilende chocolade drankjes mee konden maken: een Maya drankje, een Azteken brouwsel en de Spaanse variant (de laatste waa chocolade melk want de rest deed er geen melk bij en de Spanjaarden wel). Als laatste mochten we ingredienten kiezen voor onze eigen chocoreep en na het mengen werden deze in vormpjea gegoten om deze de volgende dag op te kunnen halen. Jammer alleen voor mij dat ik niet echt fan ben van pure chocolade dus heb ik mijn reep met cashews geruild tegen een lading chocolade koekjes van Jess.
The next day zou onze bus om 14:30 vertrekken naar Costa Rica maar de bus kwam pas om 19:00 opdagen dus we hebben even ons geduld goed getest (over de resultaten gaan we het niet hebben :P). Na een nacht in Liberia te hebben geslapen hebben we de volgende dag een busje gepakt naar Monteverde, een bergdorpje nabij het Santa Elena en Monteverde Cloud Forest, een cloud forest omdat de bossen meestal gehuld gaan in een flink pak wolken. In Monteverde hebben we best een actief weekend gehad wat het ook meteen duur maakte, want Costa Rica mag dan wel qua toerisme het best ontwikkelde land zijn, het maakt het ook het duurste. We hebben een Canopy tour gedaan (waarbij je aan stalen kabels langs en tussen de bomen door zoeft) maar behalve deze kabels hebben we ook een Tarzan swing gedaan. De naam verklapt al een beetje wat het inhoud maar je slingert aan een tour door de bossen. Klein maar belangrijk ldetail: men duwt je eerst van een platform af waardoor je een korte vrije val maakt van zo'n 10m voor dat het touw je opvangt en je ook daadwerkelijk gaat zwaaien. Het was een enorme adrenaline rush! Als allerlaatste was er nog de Superman Cable: een 1km lange kabel waar je als Super Man vanaf glijdt. In plaats van dat je soort van zittend in je tuigje weggelijdt hang je nu horizontaal, face down en met je voeten vast in een tuigje. In deze positie vlieg je dus 1Km lang over een zo'n 150m diepe kloof! Still very very awesome!
Voor we doorreisden naar Parque Nacional Manuel Antonio hebben we nog een Night Walk gedaan door de jungle en een paar uur paardrijden voor de bossen, plantages en heuvels. In Manuel Antonio, een NP dat aan de Pacifi ligt hebben we een 12KM lange wandeling gemaakt door dichte jungle en langs prachtige stranden. Na de hike hebben we nog een paar uur aan het strand gelegen en een beetje gezond en gezwommen.
Na Manuel Antonio hebben we nog even een nachtje doorgebracht in San Jose, de hoofdstad van Costa Rica. Hier hebben we niet meer gedaan dan even voor Jess voornamelijk, naat souvenirs gezocht om vervolgens vanochtend de bus te pakken naar Panama.
De busrit was ook weer lang maar wel prima en we hebben nog een lekkere financiele meevaller gehad aan de grens. Op veel internet sites stond namelijk dat men een $28 departure tax voor Costa Rica moest betalen. Uiteindelijk hebben we maar $1 betaald aan de Panamese kant als doorgangs belasting voor de gemeente waar de grens ligt. Dus $28 extea budget is altijd zeer welkom, vooral als het einde van de reis en ook vooral het einde van het budget naderd.
Voor de geintereseerde, even een opsomming van de vluchten die gevolgen zullen worden aan het eind van deze week.
Woensdag 18 juli 2012:
Panama City - Havana
CM 246 (Copa Airlines)
11.52u - 15.27 (lokale tijden)
Donderdag 19 juli 2012
Havana - Amsterdam
KL 724 (KLM)
17:15 - 08:30 (aankomst 20 juli 2012)
Zo, weet iedereen dat ook weer! Dan ga ik nu lekker boekje lezen en slaapjes doen want morgen gaan we koffietouren hier in Boquete met een afsluitende koffieproeverij! Ik hebt er zin an!
Liefs!
Anouk
-
16 Juli 2012 - 11:02
Ikke:
BIJNA TERUUUUUUG :D!!!
HVJ! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
